سالی که گذشت سال اشک و خون و خشم و فریاد بود. سال از نو رُستن و جوانه زدن، سال راه افتادن و پوست‌ انداختن.

از شهریور ۱۴۰۱ چیزهایی دیدیم و شنیدیم که هیچ چشمی نباید ببیند و هیچ گوشی نباید بشنود. اما در میان شعله‌های آتش بود که چیزی عزیز و گم‌شده را هم از نو یافتیم.

ما هم مثل شما امیدواریم سال جدید سال بهتری برای همه‌‌ باشد. سالی که بتوانیم رها و آزاد و شادمانه زندگی کنیم، با هم بیاموزیم، آواز بخوانیم، برقصیم.

زن، زندگی، آزادی 🌱