مترجم سروه مامقادری – بیماری همهگیر کوید ۱۹ تأثیر مخربی بر سلامت روحی بسیاری از دانشآموزان داشته است. در یک نظرسنجی در ماه مه سال ۲۰۲۰، از هر ۱۰ نوجوان ۷ نفر مشکل سلامت روحی را گزارش کردند، ۶۱ درصد گفتند که افزایش احساس تنهایی را تجربه کردهاند، ۴۳ درصد گفتند که افسردگی را تجربه کردهاند و ۵۵ درصد گفتند که اضطراب را تجربه کردهاند.
این نشان میدهد که مربیان و معلمان باید با شاخصها و مسائلی که یک دانشآموز درگیر آن است آشنا باشند. همچنین آنها باید از استراتژیهای جدیدی برای حمایت از سلامت اجتماعی و عاطفیِ دانشآموزان در هنگام آموزش از راه دور استفاده کنند. در اینجا چند راه را برای کمک به آشکار شدن مشکلات سلامت روحی دانشآموزان آوردهایم. همچنین به ایدههایی برای برقراری ارتباط میپردازیم و نیز فعالیتهایی که میتواند در سپریکردن این زمان دشوار به آنها کمک کند.
تنهایی
طبق تحقیقی که در ژورنال آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا منتشر شده است، انزوای اجتماعی و تنهایی در کودکان با افزایش مشکلات مربوط به سلامت روحی و روانی همراه است. در مطالعه دیگری که اثرات انزوای اجتماعی را در طول زندگی انسان بررسی کرده، آمده که انزوا میتواند مهارتهای عملکرد اجرایی را نیز مختل کند.
وقتی دانشآموز با تنهایی روبرو میشود، ممکن است در همه ساعات با معلمها تماس بگیرد، و تلاش کند مباحث و موضوعات غیردرسی را مطرح کند و درباره خود منفیبافی کند. اینجا چند راه را برای کمک به این دانشآموزان مینویسیم:
- گروههای ناهار مجازی تشکیل دهید که در آنها دانشآموزان امکان چت، تماشای فیلمهای کمدی یا تهیه غذای ساده را در کنار هم داشته باشند.
- بازیهای آنلاین برای بعد از ساعات مدرسه یا بعدازظهرها – مثلا در سایت هاوسپارتی – ترتیب بدهید تا فرصتی برای تفریح دانشآموزان در کنار هم ایجاد کنید.
- با یک مدرسه در شهر یا حتی کشور دیگر ارتباط برقرار کنید و [برای دانشآموزان] دوستیهای مکاتبهای ایمیلی ترتیب بدهید. اکنون زمان مناسبی برای برقراری ارتباط با دانشآموزان دیگر – حتی در آن سوی دنیا – از طریق بسترهایی مانند ePals است.
- باشگاهها، ورزشها و برنامههای فوق برنامه را بهصورت مجازی برقرار کنید. حتی اگر نمیتوانید به صورت حضوری با دانشآموزان ملاقات کنید، هنوز هم میتوانید باشگاهها یا تمرینهای آنلاین برگزار کنید.
از طریق ابزاری مانند گوگل داکس[۱]، دفتر وقایع روزانه آنلاین ایجاد کنید تا دانشآموزان بتوانند افکار خود را بگویند و شما بتوانید پاسخ دهید. نوشتن میتواند یک روش عالی برای برقراری ارتباط و تشویق دانشآموزان به ابراز وجود، بهاشتراکگذاشتن ایدههای خود و برقراری ارتباط در سطح شخصیتری باشد.
ناامیدی
با توجه به سویههای بیثبات متعدد در جهان، و ندانستن زمان بازگشت به شرایط عادی، بسیاری از دانشآموزان ممکن است احساس ناامیدی و افسردگی را تجربه کنند. افسردگی میتواند توانایی انسانها در فکرکردن را عوض کند، بر تمرکز و حافظه موثر واقع شود و بر پردازش اطلاعات و مهارتهای تصمیمگیری تاثیر بگذارد.
اگر دانشآموزان شما در بحثهای کلاسی شرکت نکنند، تکالیف خود را انجام ندهند، نظراتی در خصوص بیفایده بودن کارها[ی مدرسه] بدهند، نگاه بدبینانه داشته باشند یا کمبود انرژی و انگیزه را گزارش کنند، ممکن است افسردگی و احساس ناامیدی داشته باشند. بهاشتراکگذاشتن این مشاهدات با مشاور مدرسه یا مددکار اجتماعی بسیار مهم است. این راهکارها میتواند به دانشآموزانی که احتمالا دچار ناامیدی شدهاند کمک کند:
- برنامههای خود-مراقبتی[۲] را به عنوان بخشی از تکالیف کلاسی در برنامه درسی قرار دهید و از دانشآموزان بخواهید استراتژیهایی را برای حمایت از سلامت تحصیلی، جسمی و عاطفی خود شناسایی کنند. این فعالیت را میتوان به راحتی در کلاس ادبیات (و زبان)، سلامت، هنر یا مطالعات اجتماعی اجرا کرد. همچنین در کلاس ریاضی دانشآموزان میتوانند درصد زمان صرفشده در فعالیتها را محاسبه کنند.
- از دانشآموزان بخواهید با کامل کردن وظایف خود-مراقبتی، نمره بیشتری کسب کنند، مثلا با ثبت یک مطلب در دفتر قدردانی (دفتری برای نوشتن چیزهایی که از داشتن آنها سپاسگزاریم) و یا نوشتن افکار مثبت.
- لحظههای ذهنآگاهی و استراحت را با هم ادغام کنید. در طول کلاسهای آنلاین، به یک فیلم کوتاه مربوط به ذهنآگاهی گوش دهید، موسیقی آرامبخش پخش کنید، چند دقیقه رابه تنفس عمیق اختصاص دهید، یک مهمانی رقص کوتاه ترتیب بدهید، و یا حرکات پرشی یا کششی انجام دهید.
- روی کیفیت تمرکز کنید نه کمیت. ممکن است لازم باشد که طول مشقها یا پیچیدگی تکالیف را کاهش دهید و در عوض بر روی کیفیت کار تولید شده دانشآموزان خود تمرکز کنید.
- مطلب خندهدار روز/هفته و خوراک فکری روز/ هفته ارسال کنید. در صفحه کلاس مجازی خود، مطالبی مانند یک فیلم خندهدار، عکسنوشتههای بامزه، آهنگ و همچنین برخی اطلاعات در مورد استراتژیهای خود-مراقبتی و حمایت از سلامت روان منتشر کنید.
حمله عصبی
بسیاری از دانشآموزان ممکن است احساس حملات عصبی داشته باشند. آنها تحت فشار هستند و با اضطراب دست و پنجه نرم میکنند. این مساله میتواند بر توانایی یادگیری دانشآموزان تأثیر بگذارد؛ باعث میشود دانشآموزان در دریافت و پردازش اطلاعات و همچنین در بهخاطرسپردن آن دچار مشکل شوند؛ در واقع میتواند به طور جدی مانع یادگیری شود.
دانشآموزانی که به اطمینان خاطر مداوم نیاز دارند، در مهارتهای تحصیلی پسرفت میکنند یا توانایی انجام کارهای خود را به صورت مستقل ندارند، برای تکمیل کارهایشان به حمایت بیشتری نسبت به قبل نیاز دارند، به راحتی تحت فشار قرار می گیرند، حالشان گرفته میشود و دیگر در کلاس مشارکت نمیکنند، و یا اینکه توجهشان معطوف اما و اگرها است، ممکن است احساس اضطراب یا حمله عصبی داشته باشند. معلمها و کادر آموزشی میتوانند برای کمک به دانشآموزانی که تحت فشار هستند و حملات عصبی را تجربه میکنند، این کارها را انجام دهند:
- تعریف و تمجیدهایتان فردی، متناوب و مشخص باشد. با ارسال ایمیل یا پیام مستقیم، به طور خصوصی از دانشآموزان تقدیر کنید. در طول کلاسهای آنلاین، از ایموجیها[۳] استفاده کنید (به عنوان مثال، علامتهای تایید یا آفرین را استفاده کنید) تا کار و نظرات دانشآموزان را سریعاً و بدون ایجاد وقفه در کلاس، تایید کنید.
- هنگام طراحی تکالیف، چند گزینه برای انجام آنها ارائه دهید و تکالیف را به مراحل کوچکتر تقسیم کنید. دانشآموزانی که اضطراب دارند، میتوانند در برابر گزینهها و انتخابهای زیاد تحت فشار قرار گیرند. ارائه بازخورد در هر مرحله از تکالیف بزرگتر، به دانشآموزان این اطمینان خاطر را میدهد که در مسیر درست قرار دارند.
- به دانشآموزان امکان انجام دوباره تکالیف را بدهید. هنگامیکه به آنها فرصت میدهید که بازخورد شما را در امتحانها و نوشتههایشان ادغام کنند، میتوانید شاهد رشد ظرفیت فکری آنها باشید.
- برای صدای دانشآموزان ارزش قائل باشید. از دانشآموزان بخواهید از طریق نظرسنجیها، نظراتشان را در خصوص سرعت، میزان کار، انتظارات، و مشاورههایی که نیاز دارند و … بیان کنند. به دانشآموزان اجازه دهید از راههای مختلف کمک بخواهند – مثلاً از طریق پیامهای مستقیم، ایمیلها یا امکان سوال کردن در صفحه کلاس مجازی.
- از جلسههای مجازی تک نفره برای کار انفرادی با دانشآموزان استفاده کنید. برخی از دانشآموزان ممکن است برای شروع کارهای درسی و یا شروع تکالیف به کمک نیاز داشته باشند، بنابراین استفاده از یک جلسه مجازی جداگانه در حین انجام کارهای درسی انفرادی میتواند به آنها کمک کند تا در مورد تکالیف صحبت کنند و برای انجام کارها برنامه بریزند.
در مواجهه با استرس و یادگیری از راه دور، معلمان میتوانند با حمایت از سلامت اجتماعی و عاطفی دانشآموزان، تفاوت چشمگیری ایجاد کنند. این راهکارها بر اهمیت ارتباطات و همدردی تاکید دارند.
منبع: اجوتوپیا
[۱] Google Docs
[۲] self-care
[۳] emoji