منتشر شده در سایت دستادست – بر اساس داده‌های گزارش سالیانه واحد آموزش ایالات متحده آمریکا به کنگره در خصوص اجرای قانون آموزش افراد دارای معلولیت، ۶۳% از دانش‌آموزان دارای معلولیت دست کم ۸۰% از روزهایشان را در مدرسه در مجموعه‌ای جمعی در کنار دیگر دانش‌آموزان می‌گذرانند. این میزان بهبودی عظیم طی یک دهه گذشته است درحالی که دانش‌آموزان دارای معلولیت پیشتر اغلب از همسن‌هایشان جدا می‌شدند. اما همچنان می‌توانیم آن را بهتر کنیم. حرکت به سوی یک نظام آموزشی برابرتر و شمولگرایانه‌تر به بررسی جامعی از دیدگاه‌ها، اعمال و ساختارهای موجودمان نیاز دارد تا تضمین نماید که این کار به صورت موفقیت آمیزی انجام شده است. آموزش دانش‌آموزان دارای معلولیت در کلاس‌های درسی عمومی به ملاحظاتی خاص و همچنین به بازبینی آنچه تدریس می‌کنیم، نیاز دارد. این کار نیازمند آن است که ما موانع یادگیری را برداریم و حمایت‌های مناسبی برای دانش‌آموزان و تدریس‌کنندگان هر دو فراهم کنیم. تحقیقات نشان داده‌اند که دانش‌آموزان دچار معلولیت وقتی در کلاس‌هایی در کنار دیگر دانش‌آموزان تحصیل می‌کنند بسیار موفقتر هستند و اینکه دانش‌آموزان با استعدادتر از حضور در کنار همکلاسی‌های دارای معلولیت که آموزش‌های خاصی را دریافت می‌کنند، تأثیرات منفی‌ای نمی‌گیرند. در واقع، مطالعات نشان می‌دهند که حتی پیشرفته‌ترین دانش‌آموزان هم از حضور در چنین کلاس‌هایی سود می‌برند.
تعجب‌آور نیست که مخالفانی سرسخت برای کلاس‌های شمولگرا که در آنها افراد دارای معلولیت در کنار دیگر دانش‌آموزان تحصیل می‌کنند، وجود دارد. برخی از مخالفت‌ها توسط خانواده دانش‌آموزان دارای معلولیت انجام می‌شود زیرا آنها از بابت رفاه کودکانشان نگران هستند. اما اغلب این مخالفت‌ها توسط والدینی انجام می‌شود که برای کودکان قوی و بااستعداد خود نگرانند که نتوانند در این شرایط برتری خود را حفظ کنند و رشد دهند و بیشتر ناشی از ترس از دیدگاه‌های ableist در مورد معلولیت است.
«ableism» به عنوان تبعیضی (اغلب از سوی افرادی با نیت خوب) علیه افراد دارای معلولیت تعریف می‌شود، فارغ از اینکه معلولیت فیزیکی یا ذهنی یا احساسی و غیره است. دیدگاه‌های ableist اغلب به معلولیت به عنوان ضعف، فقدان توانایی، چیزی که باید از آن شرمنده بود، یا درماندگی نگاه می‌کنند.
درحالی که برخی افراد دارای معلولیت از همسن‌هایشان و اعضای اجتماع می‌خواهند که آنها را فراتر از معلولیتشان ببینند تا دریابند که آنها بیرون از این برچسب‌ها چه کسانی هستند، برخی دیگر از آنها معتقدند که معلولیتشان کمک می‌کند آنها خود را برای دیگران تعریف کنند و کمک می‌کند که آنها برای درک بهتر خودشان تقویت و توانمند شوند. نینا جی. که یک کمدین و عضو فعال اجتماع افراد دارای معلولیت است می‌گوید: «معلولیت یک اجتماع و قدرت است. معلولیت الزاما واژه بدی نیست.»
دیدگاه‌های «albeist» اغلب با احساسات ضدشمولگرایانه یا طردگرا مرتبط می‌شوند. ما امیدواریم که از طریق اینفوگرافیکی که در پایین آمده است، ارتباط معلولیت و شمولگرایی در آموزش را روشن کنیم تا به ما کمک کند قدمی به شمولگرایی کامل در آموزش نزدیک شویم زیرا همه دانش‌آموزان حق دارند از فرصت حمایت شدن و به چالش کشیده شدن بهره‌مند شوند درحالی که روابط معناداری با همسن‌هایشان دارند و در حال ساخت اجتماع هستند.
نویسنده: کیتی نواک، مترجم: زهره سروش‌فر
منیع سایت دستادست به نقل از «مرکز مشاوره آموزشی نواک»
