مترجم راضیه‌سادات ساطع – بسیاری از دانش‌آموزان دوره متوسطه، بر مهارت خود تنظیمی که برای آموختن از راه دور مورد نیاز است، مسلط نیستند. اما این استراتژی‌های ساده می‌تواند به آن‌ها کمک کند. جودی پاسانیسی نویسنده و مدیر مدرسه میدل-وب می‌نویسد: «دانش‌آموزان در این سال تحصیلی هنوز در پی پیداکردن راه و روشی برای کنارآمدن با آموزش از راه دور هستند و مجموعه‌ای از مهارت‌ها را برای این کار نیاز دارند.»
بدون نظم و برنامه عادی کلاس‌های فیزیکی(حضوری) – سیستم منظم خارجی که به بچه‌ها در این سن اجازه می‌دهد از طریق دیدن هم‌سن و سال و معلمان یاد بگیرند – بچه‌های دوره متوسطه برای گسترش مهارت‌های خود تنظیمی در راستای موفقیت‌های جسمانی، مادی و عاطفی به کمک نیاز دارند. حتی بزرگسالان هم وقتی در خانه کار می‌کنند برای تمرکز و جلوگیری از حواس‌پرتی و تغییر زمان‌بندی برنامه‌ها به تلاش زیادی نیاز دارند. با این حال پاسانیسی می‌نویسد: «ما از نوجوانان انتظار داریم بدون داشتن مهارت‌های زندگی (مثل خودآگاهی که با گذشت زمان شکل می‌گیرد) و همچنین بدون پیشرفت کامل لوب پیشانی در مغز (محتوای شخصیتی، چاره‌یابی، هیجانات، تمرکز، داوری، سخن‌گفتن و حرکات ارادی از کارکردهای این نقطه از مغز هستند) که به ما بزرگسالان نیز کمک می‌کند تا تمرکز را در خود تقویت کنیم، روش‌های مشابه را اجرا کنند.»
بر اساس مشاهدات و بازخوردهایی که در بهار گذشته و در طول ماه‌ها آموزش از راه دور به تدریج به وسیله معلمان در مدرسه پاسانیسی به‌دست آمد و همچنین بررسی مهارت‌هایی که ممکن است دانش‌آموزان دوره متوسطه در طول آموزش از راه دور با آن دست و پنجه نرم کنند، پیشنهاداتی برای کمک به معلمان اراِیه می‌دهد:
پرورش مهارت‌هایی ارزشمند در مدارس متوسطه
آگاهی از زمان را آموزش دهید
آگاهی از گذر زمان مخصوصا بدون کمک زنگ‌های زمان‌بندی‌شده یا دیدن شلوغ‌بازی هم‌سن و سالان در کلاس، یادگیری در خانه را برای بچه‌ها در این شرایط دشوار می‌کند. پاسانیسی توصیه می‌کند باید به گونه‌ای به دانش‌آموزان کمک کرد تا برای خودشان به وسیله استفاده از تقویم‌های دیجیتال و برنامه‌های چاپ شده و تنظیم هشدارها برای شروع کلاس، یک نوع هوشیاری ازگذر زمان بسازند.
برای پایبند بودن به این استراتژی‌ها او می‌نویسد که این مهم است که «دانش‌آموزان پیش‌برنده فرآیند باشند.». اغلب معلمان می‌توانند دانش‌آموزان را با دادن یک شاخص زمانی در درونی‌سازی یک احساس از زمان کمک کنند.
مثلا وقتی می‌گویید «در ۵ دقیقه انجام می‌دهیم» به دانش‌آموزان ۵ دقیقه زمان دهید (نه بیشتر، نه کمتر).
دانش‌آموزان را به اجتناب از حواس پرتی تشویق کنید
در طول قرنطینه به خاطر این بیماری همه‌گیر، تکنولوژی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا معاشرت اجتماعی داشته باشند. اما اغلب می‌تواند باعث حواس‌پرتی هم در طول کلاس شود. پاسانیسی می‌نویسد: «در این سن بچه‌ها مهارت‌های خودتنظیمی برای کنترل تمرکز و جلوگیری از حواس‌پرتی را ندارند و اغلب آن‌ها احساس حبابی و متورم از توانایی خود در عملکرد چندتکلیفی به معرض نمایش می‌گذارند (مانند خیلی از بزرگسالان)». معلمان باید محتوای جذابی را ایجاد کنند که نیاز به مشارکت فعال دارد و آن‌ها را به سوی کارهایی که قرار است انجام دهند سوق دهد؛ اما تصدیق هم می‌کند که این‌ها برای بعضی از دانش‌آموزان کافی نیست.
معلم‌ها می‌توانند برای کمک به بچه‌ها در درک چگونگی یادگیری آن‌ها تحت عملکرد چندتکلیفی، پژوهشی را که تاثیر تمرکز پراکنده بر یادگیری را بررسی می‌کند، با آن‌ها به اشتراک بگذارند. پاسانیسی پیشنهاد می‌کند «سعی کنید یک درس مشخص(پایه) را برای بچه‌ها تنظیم کنید که در آن زمان واکنش یا میزان ماندگاری خود هنگام عملکرد چندتکلیفی و غیر چندتکلیفی را اندازه‌گیری کنند. هنگامی که دانش‌آموزان خودشان این موارد را کشف می‌کنند، به احتمال زیاد به درخواست توجه، پاسخ مثبت می‌دهند.»
دانش‌آموزان را به ساختن ارتباطات ترغیب کنید
برای برخی از بچه‌ها آموزش از راه دور سبب خلوت‌گزینی و فرورفتن به درون خودشان می‌شود. عواملی مانند قرنطینه، مشکلات در خانه یا اضطراب بیماری همه‌گیر ارتباط برقرار کردن و دستیابی به کمک را دشوار می‌کند. پاسانیسی می‌نویسد: «به هر حال برای آن دسته از دانش‌آموزان که به نظر می‌رسد از شکاف‌ها رها خواهند شد، ما (در طول آموزش از راه دور در بهار) شروع به نگه‌داشتن زبانه‌های بسیار نزدیک بر آن‌ها از طریق ارتباطات یک به یک کردیم.»
مدرسه او یک «سیستم نظارت بر داده» را اجرا کرده است و همچنین لیستی از بچه‌هایی را که نیاز به ملاقات یک به یک با بزرگسالان مورد اعتماد یا بازبینی‌های منظم دیگر دارند کنار گذاشته است. چندین مرحله دیگر نیز وجود دارد که مدارس یا معلمان به طور جداگانه و منفرد می‌توانند دانش‌آموزان را به ارتباط با معلمان دیگر یا هم‌سن و سالانشان تشویق کنند که این موضوع می‌تواند به بهبود تعامل علمی منجر شود.
برای مثال برنامه‌ریزی کار برای زوج‌ها و گروه‌های کوچک می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا در تنظیماتی کم‌فشار به صورت آنلاین در تعامل باشند.
به بچه‌ها کمک کنید تا منظم شوند
تعقیب امور مدرسه به ویژه برای بچه‌های در این سن و سال می‌تواند سخت باشد و بدون نظارت شخصی معلم، حتی برای بچه‌هایی که کشمکش عادی هم با سازماندهی ندارند می‌تواند اوقات سختی را رقم بزند. پاسانیسی می‌نویسد: «اگر ممکن است از دانش‌آموزانتان بخواهید فضای یادگیری برای خود در خانه ایجاد کنند تا از محدودیت‌ها و توانایی‌ها در موقعیت زندگی منحصر به فرد خودشان، احساسی مشابه مدرسه کسب کنند.
همچنین آموزش سازماندهی فناوری به کودکان نیز مهم است. ممکن است بعضی کمک آموزشی نیاز داشته باشند که چگونه یک پوشه در گوگل درایو ایجاد کنند یا چطور رنگ‌آمیزی کنند. به دانش‌آموزانتان کمک کنید تا سیستمی برای سازماندهی ایده‌پردازی‌هایشان ایجاد کنند که برای یادگیریشان مفید است و سپس بررسی کنید که سیستم طراحی شده برای آن‌ها چطور کار می‌کند.
خود انگیزشی دانش آموزان را تقویت کنید
ساختار مدرسه حضوری و لذت معاشرت با همسالان، انگیزه‌های بیرونی برای یادگیری را فراهم می‌آورد و بدون این‌ها با انگیزه‌ماندن می‌تواند دشوار باشد. پاسانیسی پیشنهاد می‌دهد: «معلمان می‌توانند به وسیله ارتباط میان آنچه که دانش‌آموزان در حال حاضر می‌آموزند، آنچه در جهان می‌گذرد، آنچه آن‌ها در خانه تجربه می‌کنند و اینکه چطور می‌توانند تغییر ایجاد کنند، اتصال برقرار کنند.»
او خاطرنشان کرد این موضوع به همان اندازه مهم است که گویی در مدرسه با فراهم‌کردن درس‌هایی که به همکاری و ساختن ارتباطات نیاز دارند، دلایلی برای اعتماد به دیگران برای یادگیری ایجاد کنیم.
فرصت هایی برای دفاع از خود (برای دانش آموزانتان) ایجاد کنید
برای بسیاری از دانش‌آموزان خودحمایتی سخت است و صدالبته در طول آموزش آنلاین سخت‌تر. پاسانیسی پیشنهاد می‌دهد: «موقعیتی برای خود حمایتی ایجاد کنید.» برای مثال او به بچه‌ها اجازه می‌دهد زمان و فضا برای پرسیدن سوال‌هایشان داده شود و اطمینان حاصل شود که «انصاف و برابری در صداهایی که شنیده می‌شوند رعایت می‌شود.»
برای دانش‌آموزان مثال از زمان‌هایی بزنید که تلاش می‌کردید و کمک می‌خواستید و نظرسنجی از آنان را زیر نظر بگیرید و اطمینان حاصل کنید که بازخورد مورد نیاز خود را دریافت می‌کنید. پاسانیسی نتیجه‌گیری می‌کند: «ما می‌توانیم در مورد بهبود یادگیری از راه دور با گوش‌دادن به بچه‌های خود از هر طریق، چیزهای بیشتری کشف کنیم.»
منبع: سایت اجوتوپیا
